दत्ता म्हणे

पुत्र. बंधु, कांता, मज भ्रमविती।
भुललो मी चित्ती, विषयांच्या।।
संसाराचे सुख, गोड वाटे जीवा।
भुललो केशवा, नाठवेना।।
विश्वस्वप्न साच, दृढावले मनी।
काढेल यातुनी, कोण मज।।
दत्ता म्हणे माझा, असे भोळा भाव।
सद्गुरु सावेव. धाव घेई।।

                .....डीसिताराम