दत्ता म्हणे

पांडुरंगी जडो मन।
तेचि ध्यान पाहू गेले।।
नलगे आणिक साधन।
वाचा मौन पांगुळली।।
अणु रेणु करी वास।
नाही सायास आणिक।।
दत्ता म्हणे पाही पाही।
विठु राही ह्रदयात।।

रुप सगुण बरवे।
नाम तयाचे स्मरावे।।
वेड लावियेले मना।
असा पंढरीचा राणा।।
प्रेमे पाही सर्वकाळ।
करी भक्तांचा सांभाळ।।
दत्ता म्हणे लागो ध्यान।
नलगे भजावे निर्गुण।।

निंदा स्तुती आम्हा कदा न बाधिती।
अर्पियेली वृत्ती पांडुरंगी।।
मन झाले हरि मन झाले हरि।
नसे कदा दुरी पांडुरंग।।
सकल जगत हरिरुप झाले।
जात पात गेले विलयाशी।।
दत्ता म्हणे माझा निश्चय मनाचा।
स्थिरावली वाचा पांडुरंगी।।

      ........डी सिताराम